Słownik

Akcja

Papier wartościowy (zwany także udziałem) reprezentujący własność określonej części przedsiębiorstwa. Fundusz akcyjny to fundusz inwestycyjny, który inwestuje głównie w akcje. Fundusze te wymagają od zarządzającego portfelem inwestowania zgromadzonych środków zazwyczaj w akcje zwykłe spółek notowanych na giełdzie w oparciu o wcześniej określony cel funduszu.

Akcja / akcja zwykła

Papier wartościowy reprezentujący własność określonej części przedsiębiorstwa. Każda akcja uprawnia posiadacza do proporcjonalnego udziału w aktywach i zyskach, których część może być wypłacana w formie dywidendy.

Akcje światowe

Z matematycznego punktu widzenia, czynnik światowy odpowiada przecięciu w regresji przekrojowej. Z ekonomicznego punktu widzenia, wskaźnik ten opisuje łączne wzrosty i spadki na światowych rynkach akcji.

Aktywa netto

Wartość aktywów netto funduszu: wartość wszystkich aktywów po odjęciu wartości zobowiązań.

Aktywne ryzyko szczególne

The measure of risk in an active element of return that influences many assets by risk index.

Alfa

Wskaźnik alfa to miara różnicy pomiędzy rzeczywistą a oczekiwaną stopą zwrotu funduszu przy poziomie ryzyka rynkowego mierzonego wskaźnikiem beta. Dodatni wskaźnik alfa oznacza, że fundusz radził sobie lepiej niż zakładał wskaźnik beta, natomiast ujemny wskaźnik alfa oznacza gorszy wynik funduszu w stosunku do oczekiwań wyrażonych we wskaźniku beta. Niektórzy inwestorzy postrzegają wskaźnik alfa jako miarę wartości dodanej lub odjętej przez zarządzającego portfelem funduszu.

Ameryka Łacińska

Kraje Ameryki Środkowej i Południowej (włącznie z Meksykiem, ale z wyłączeniem krajów karaibskich).

Beta

Wskaźnik historycznej zmienności funduszu w odniesieniu do wzrostów i spadków na rynkach papierów wartościowych lub do wyników określonego indeksu. Wskaźnik beta rynku (lub indeksu) ma z założenia wartość 1,00; wycena tytułów uczestnictwa funduszu, którego beta wynosi 1,20, rośnie lub spada o 12%, gdy indeks porównawczy rośnie lub spada o 10%.

Bieżąca rentowność

Roczna stopa zwrotu z inwestycji wyrażona w procentach. W przypadku obligacji, rentowność to efektywna stopa odsetek wypłaconych z tytułu obligacji, obliczona poprzez podzielenie kuponu przez cenę rynkową obligacji. Obligacje są zwykle emitowane ze stałym kuponem (regularnie wypłacaną ustaloną kwotą). Obligacje są zwykle wyceniane na podstawie rentowności, tzn. kwoty kuponu w dolarach w odniesieniu do ceny rynkowej obligacji. W przypadku funduszu obligacji, bieżąca rentowność może oznaczać zyski wypłacane inwestorom.

C/Z (cena do zysków) do wzrostu

Wskaźnik umożliwiający określenie wartości akcji na podstawie wzrostu zysków.

Całkowite ryzyko aktywne

Całkowite ryzyko (zannualizowane odchylenie standardowe) aktywnego zwrotu.

Całkowite ryzyko portfela

Standardowe odchylenie całkowitej stopy zwrotu z aktywów, odzwierciedlające zmienność portfela. Całkowite ryzyko prognozowane jest na podstawie modelu wieloczynnikowego Barra. Całkowite ryzyko instrumentu zależy od jego ekspozycji na czynniki ryzyka, wariancji / kowariancji oraz prognoz ryzyka szczególnego dla tego instrumentu.

Cena do zysków za rok podatkowy (FY1)

Wskaźnik umożliwiający określenie wartości akcji na podstawie wzrostu zysków. W portfelach funduszy inwestycyjnych wskaźnik C/Z uzyskuje się stosując średnią ważoną akcji bazowych. Innymi słowy, jest to średnia wszystkich akcji, które składają się na portfel funduszu, proporcjonalnie do ich alokacji w ramach portfela. Wysoka wartość wskaźnika C/Z oznacza, że portfel zawiera głównie akcje z premią za inwestycje. Wskazuje to na preferencje przedsiębiorstw nastawionych na wzrost. Z drugiej strony, jeżeli wskaźnik C/Z znajduje się w niższym przedziale, oznacza to świadome podejście do inwestycji opartych na wartości. W tym przypadku zarządzający funduszem poszukuje akcji, które obecnie są nieodszacowane.

Czas korekty oprocentowania

Oprocentowanie kredytów bankowych stanowi efekt negocjacji pomiędzy kredytodawcą a kredytobiorcą. Oprocentowanie jest powiązane (najczęściej wyższe o spread) ze stopą procentową kredytów oferowanych na rynku międzybankowym w Londynie (LIBOR), która zwykle jest korygowana co 3 miesiące. Oprocentowanie kredytów bankowych jest odpowiednio korygowane w terminie uzgodnionym pomiędzy kredytodawcą a kredytobiorcą. Średni czas korekty oprocentowania dla portfela oparty jest na średniej liczbie dni, po których stopy oprocentowania instrumentów dłużnych utrzymywanych w portfelu są korygowane pod kątem nowych stóp LIBOR.

Czas trwania

Czas trwania, zwany także efektywnym czasem trwania lub czasem trwania Macauleya, to miara wrażliwości wyceny (wartości) instrumentu o stałym dochodzie na zmiany stóp procentowych. Czas trwania wyrażany jest w latach. To wskaźnik kuponu instrumentu w odniesieniu do jego czasu zapadalności. Rosnące stopy procentowe oznaczają spadające ceny obligacji; z kolei spadki stóp procentowych przekładają się na wzrosty cen obligacji. Im większy wskaźnik czasu trwania, tym większe ryzyko stóp procentowych (a także wynagrodzenie w wycenie obligacji). Średni ważony czas trwania zależy od efektywnego czasu trwania poszczególnych pozycji i ich udziału w portfelu. Wartość ta różni się od zmodyfikowanego czasu trwania, który uwzględnia rynkowe ceny instrumentów.

Dane historyczne o odchyleniu od indeksu

Wskaźnik mierzący zakres, w jakim zmieniają się wyniki funduszu na tle wyników historycznych lub wyników porównywalnych funduszy. Im większe odchylenie standardowe, tym większe prawdopodobieństwo (i ryzyko) rozbieżności stopy zwrotu ze średnią stopą zwrotu.

Dochód (do podziału)

W przypadku funduszu instrumentów o stałym dochodzie, dochód oznacza prognozowaną kwotę, jaka ma być podzielona pomiędzy posiadaczy tytułów uczestnictwa w ciągu kolejnych 12 miesięcy wyrażoną jako procent uśrednionej ceny tytułów uczestnictwa funduszu. Dochód nie uwzględnia żadnych opłat wstępnych. Dochód przekazany inwestorowi może podlegać opodatkowaniu.

Dochód (dywidenda)

W przypadku funduszu instrumentów o stałym dochodzie, jest to kwota, której podziału w postaci dywidendy można się spodziewać w ciągu kolejnych 12 miesięcy, wyrażona jako procent wartości aktywów netto na tytuł uczestnictwa funduszu. Dochód nie uwzględnia żadnych opłat wstępnych. Dochód przekazany inwestorowi może podlegać opodatkowaniu.

Dochód (historyczny)

W przypadku funduszu akcji, dochód oznacza prognozowaną kwotę, jaka ma być podzielona pomiędzy posiadaczy tytułów uczestnictwa w ciągu kolejnych 12 miesięcy wyrażoną jako procent uśrednionej ceny tytułów uczestnictwa funduszu. Dochód nie uwzględnia żadnych opłat wstępnych. Dochód przekazany inwestorowi może podlegać opodatkowaniu.

Dywersyfikacja

Podział zysków spółki pomiędzy udziałowców w postaci gotówki lub akcji, zgodnie z decyzją zarządu przedsiębiorstwa. W przypadku funduszu inwestycyjnego, posiadaczom dywidendowych tytułów uczestnictwa wypłacany jest regularny dochód (dywidenda) z zysków wypracowanych przez fundusz, który inwestor może przeznaczyć na bieżące wydatki lub inne plany inwestycyjne. W Polsce, dywidendy mogą być wypłacane raz w miesiącu lub raz na kwartał.

Dywidenda

Podział zysków spółki pomiędzy udziałowców w postaci gotówki lub akcji, zgodnie z decyzją zarządu przedsiębiorstwa.

Ekspozycja na alternatywny podatek minimalny

Odsetek aktywów funduszu ulokowanych w obligacjach, z których dochód podlega alternatywnemu podatkowi minimalnemu (AMT – Alternative Minimum Tax).

EV/EBITDA

Wskaźnik wykorzystywany do określenia wartości spółki, obliczany jako wartość przedsiębiorstwa podzielona przez zyski EBITDA (zyski przed potrąceniem odsetek od kredytów, podatków, deprecjacji i amortyzacji).

EMITENT

Podmiot wypuszczający w obieg papiery wartościowe. Emitentem mogą być również instytucje dokonujące emisji pieniądza. Celem emisji tego typu instrumentów finansowych jest pozyskanie określonego kapitału dla emitenta. Rolę emitenta mogą pełnić: Skarb Państwa, instytucje finansowe, instytucje samorządowe, jak również przedsiębiorstwa.

Fundusz dochodowy („Income Fund”)

Fundusz, którego nadrzędnym celem jest generowanie zrównoważonych dochodów bieżących, w odróżnieniu od wzrostu wartości kapitału. Fundusze tego typu zwykle inwestują w obligacje i/lub papiery o wysokim dochodzie.

Fundusze alternatywne

Inwestują w szeroką gamę strategii i/lub klas aktywów, starając się wypracować odmienne profile ryzyka do zwrotów w porównaniu z tradycyjnymi klasami aktywów (takimi jak akcje, instrumenty o stałym dochodzie i/lub gotówka). Ze względu na fakt, iż inwestycje alternatywne często mają mniejszą korelację z tradycyjnymi klasami aktywów, takie podejście zapewnia portfelom unikalne możliwości dywersyfikacji.

Fundusze nieruchomościowe („Fundusze REIT“)

Fundusze „REIT” to spółki, których akcje notowane są na giełdach papierów wartościowych, inwestujące istotną część swych aktywów netto bezpośrednio w nieruchomości i czerpiące korzyści ze szczególnych i korzystnych zasad opodatkowania.

Fundusze typu "Multi-Asset"

Fundusz aktywów mieszanych oferuje ekspozycję na szeroką gamę klas aktywów oraz dywersyfikację w obrębie pojedynczych klas.

Fundusz indeksowy

Pasywnie zarządzany fundusz inwestycyjny oparty na określonym indeksie rynkowym.

Fundusz rynków wschodzących

Fundusz inwestujący przede wszystkim w papiery z krajów rozwijających się (tzn. przechodzących proces uprzemysłowienia). Fundusze rynków wschodzących charakteryzują się generalnie większą zmiennością niż fundusze akcji krajowych, w rezultacie większych wahań kursów walut i mniej stabilnej sytuacji politycznej.

Fundusz spółek wzrostowych

Fundusz inwestycyjny, który koncentruje się na akcjach spółek o ponadprzeciętnym potencjale wzrostowym opartym na rosnących zyskach i przychodach. Spółki wzrostowe zwykle oferują względnie niskie dywidendy, ponieważ preferują reinwestycję zysków.

Fundusz wzrostowo-dochodowy („Growth and Income Fund”)

Fundusz, którego celem jest osiąganie długoterminowego wzrostu wartości kapitału oraz zrównoważonych dochodów bieżących z dywidend.

G7
Group of Seven - France, the United States of America, the United Kingdom, Germany, Japan, Italy and Canada

Growth and Income fund
A fund that seeks long-term growth of capital and current dividend income from stocks.

Growth fund
A mutual fund that emphasises stocks of companies believed to offer above-average prospects for capital growth due to their strong earnings and revenue potential. Growth stocks tend to offer relatively low dividend yields, because these companies prefer to reinvest earnings in the company.

Hossa

Oznacza okres długotrwałego wzrostu cen na danym rynku. Termin najczęściej używany jest w kontekście giełd, gdzie hossa nazywana jest również "rynkiem byka". Wówczas oznacza ona długotrwały okres wzrostu cen papierów wartościowych lub towarów notowanych na giełdzie. W sytuacji, gdy wzrostowi ulegają główne indeksy danej giełdy mówimy właśnie o hossie. Wzrost ceny jednej spółki nie jest jednak określany jako hossa.

Indeks

Patrz: indeks porównawczy.

Indeksowanie

Strategia inwestycyjna, której celem jest odwzorowanie profilu ryzyka do zysków określonego indeksu, poprzez utrzymywanie w portfelu tych samych pozycji, z których składa się indeks lub jego statystycznie reprezentatywna część. Taka strategia nazywana jest także zarządzaniem pasywnym.

Indeks porównawczy

Niezarządzany wzorcowy portfel papierów, którego ogólne wyniki służą jako miara wyników inwestycji w określone spektrum papierów. Indeks porównawczy jest stopą odniesienia, którą stosuje się do porównywania wyników zarządzania portfelem inwestycyjnym i w rezulatacie do oceny efektywności inwestycji w jednostki uczestnictwa funduszu. Za indeks porównawczy może służyć np. indeks giełdowy WIG czy S&P500. Z założenia fundusz dąży do osiągania wyniku, który nie jest gorszy od wyniku benchmarku, do którego się porównuje.

Indeks S&P 500 (Standard & Poor's 500 Index) –

Indeks 500 spółek o największej kapitalizacji rynkowej w USA, który jest powszechnie uznawany za barometr ogólnej kondycji amerykańskiego rynku akcji.

Inflacja

Długotrwały wzrost średniego poziomu cen w gospodarce. Alternatywną jej definicją może być również długotrwały proces obniżania się wartości pieniądza w gospodarce. Inflacja mierzona jest jako procentowa zmiana indeksu cen i może być spowodowana takimi czynnikami jak: wzrost kosztów produkcyjnych, nadmierne zwiększenie podaży pieniądza poprzez jego emisję, niezrównoważony budżet państwa, przeinwestowanie gospodarki.

IR („Information Ratio”)

W terminologii inwestycyjnej, IR to stosunek spodziewanych zwrotów do ryzyka. Ten wskaźnik statystyczny jest zwykle stosowany do porównywania rezultatów zarządzania portfelem z wynikami benchmarku. Wskaźnik IR jednoznacznie obrazuje w jakim stopniu wyniki inwestycji były lepsze lub gorsze od wyników indeksu porównawczego.

Jakość kredytowa

Wskaźnik zdolności emitenta obligacji do terminowej spłaty zadłużenia wraz z należnymi odsetkami. Termin często używany w bankowości oznaczający miarę zaufania do portfela kredytowego. Jest on również używany do opisania poziomu ryzyka. Gdy portfel należności obarczony jest stratami na poziomie np. 5 proc., wówczas jest on uważany za kredyt niskiej jakości. Taki poziom straty przypisywany jest do należności z tytułu kart kredytowych. Natomiast portfel kredytów hipotecznych jest uważany za kredyt wysokiej jakości ze względu na fakt, iż hipoteki spłacane są dużo solidniej. Dla porównania taki portfel jest obarczony szacowaną stratą na poziomie 0,5 proc..

Jednostka uczestnictwa

Jest potwierdzeniem posiadania praw majątkowych przez uczestnika funduszy inwestycyjnych otwartych. W zamian za wpłaty do funduszu inwestycyjnego inwestorowi przydzielane są jednostki uczestnictwa. Osoba wpłacająca pieniądze do funduszu otrzymuje proporcjonalną ilość jednostek do jego wkładu. Jednostki uczestnictwa są wyceniane minimalnie raz na tydzień co umożliwia sprawdzenie, ile obecnie jest warta inwestycja.

Kapitalizacja rynkowa

Wartość przedsiębiorstwa (zwana także „kapitalizacją”) obliczona poprzez pomnożenie łącznej liczby akcji będących w obrocie przez aktualną cenę akcji. Kapitalizacja rynkowa jest jedną z najlepszych miar wielkości firmy oraz jest obliczana na podstawie aktualnych notowań akcji na giełdzie. 

Korelacja

Liniowa zależność pomiędzy dwiema seriami stóp zwrotu. Wskaźnik korelacji odzwierciedla siłę zależności pomiędzy dwiema seriami stóp zwrotu. Im silniejsza zależność, tym większe podobieństwo stóp zwrotu.

LIBOR

To najczęściej stosowana stopa referencyjna, która jest stosowana przez banki przy wzajemnym naliczaniu odsetek z tytułu krótkoterminowych pożyczek międzybankowych. Skrót ten oznacza London Interbank Offered Rate (referencyjną wysokość oprocentowania depozytów i kredytów na rynku międzybankowym w Londynie) i jest ustalany dla rynku londyńskiego poprzez uśrednienie wysokości oprocentowania czterech głównych tamtejszych banków. Wskaźnik ten poza funtem, wyznaczany jest także dla franków szwajcarskich, dolarów i euro. W Polsce znajduje on zastosowanie w przypadku hipotecznych kredytów i pożyczek walutowych udzielanych w tych walutach.

LOKATA

Lokata jest to umowa między klientem a bankiem, w której klient przekazuje do banku określoną kwotę pieniędzy (zakłada depozyt w banku) na określony czas, a w zamian otrzymuje wynagrodzenie w postaci odsetek. Odsetki od lokaty mogą być wypłacane miesięcznie, kwartalnie lub rocznie. W przypadku większości lokat naliczone odsetki dodawane są do kwoty lokaty czyli kapitalizowane. Podjęcie środków przed terminem powoduje, że klient banku ponosi konsekwencje karne, z reguły w postaci utraty części bądź całości nagromadzonych odsetek.

Marża

Marża to zysk uzyskany ze sprzedaży czyli inaczej różnica pomiędzy ceną sprzedaży, a kosztem uzyskania towaru. Marżę można wyrazić kwotowo lub procentowo. Marża wyrażona kwotowo to różnica pomiędzy ceną sprzedaży a kosztem sprzedanego dobra. Natomiast marża procentowa jest stosunkiem marży kwotowej do ceny sprzedaży lub kosztu dobra. 

Marża netto

Stosunek zysków netto do przychodów spółki lub segmentu biznesowego, wskazujący ile zysku osiągane jest z 1 dolara przychodów.

Marża operacyjna

Wskaźnik pokazujący jaka część przychodów spółki zostaje po opłaceniu różnych kosztów produkcji, np. wynagrodzeń, kosztów zakupu surowców, itp.

Najniższa możliwa rentowność

Niższa z dwóch wartości dla danej obligacji: rentowność do wcześniejszego wykupu (YTC) lub rentowność do wykupu (YTM).

Należności

Należność to uprawnienie danego podmiotu do otrzymania świadczenia pieniężnego lub rzeczowego od innego podmiotu. Należności są jednym ze składników aktywów w bilansie przedsiębiorstwa. W bilansie dzieli się je na dwie następujące grupy: należności długoterminowe – o terminie zapadalności powyżej roku oraz należności krótkoterminowe – o terminie zapadalności poniżej roku. 

NIEWYPŁACALNOŚĆ

To niemożność terminowego regulowania zobowiązań z powodu braku środków finansowych. Przyczyną niewypłacalności przedsiębiorstwa mogą być zarówno czynniki zewnętrzne jak i wewnętrzne. Większość przyczyn niewypłacalności spowodowanych jest nieumiejętnym zarządzaniem, jednak może być ona również spowodowana niespodziewanymi zmianami na rynku lub w gospodarce.

Obligacja

Papier dłużny wyemitowany przez przedsiębiorstwo, rząd lub agencję rządową w zamian za pieniądze pożyczane emitentowi przez nabywcę obligacji. Obligacje zaliczane są do kategorii dłużnych instrumentów finansowych. W porównaniu z akcjami, posiadacz obligacji nie zyskuje żadnych praw względem emitenta, takich jak dywidenda, współwłasność czy też możliwość uczestniczenia w walnych zgromadzeniach. W większości przypadków, emitent obligacji zobowiązuje się do spłaty zadłużenia w określonym terminie lub regularnego wypłacania odsetek do określonego terminu.

Odchylenie od indeksu

Miara odchylenia stopy zwrotu funduszu od wyniku indeksu porównawczego w ustalonym okresie czasu. Odchylenie od indeksu wyrażone jest w procentach. Im bardziej pasywnie zarządzany jest fundusz, tym mniejsze jest odchylenie od indeksu.

Odchylenie standardowe

Miara odchylenia stopy zwrotu funduszu od wyniku indeksu porównawczego w ustalonym okresie czasu. Odchylenie od indeksu wyrażone jest w procentach. Im bardziej pasywnie zarządzany jest fundusz, tym mniejsze jest odchylenie od indeksu.

Państwo członkowskie

Jedno z państw członkowskich Unii Europejskiej, do których należą Austria, Belgia, Bułgaria, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Węgry, Irlandia, Włochy, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Malta, Holandia, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Hiszpania, Szwecja i Wielka Brytania.

Papiery wartościowe

Papier wartościowy to zbywalny dokument stwierdzający istnienie określonego prawa majątkowego, którego realizacja może nastąpić tylko poprzez okazanie lub wydanie owego dokumentu. Istotę papieru wartościowego stanowi zbywalność. Dzięki bezpośredniemu związkowi prawa majątkowego z dokumentem przeniesienie prawa odbywa się wraz z przekazaniem papieru. Do papierów wartościowych zaliczamy: akcje, obligacje, instrumenty rynku pieniężnego i inne instrumenty inwestycyjne. 

Portfel

Wszystkie papiery wartościowe będące w posiadaniu funduszu inwestycyjnego. Właściwie dobrane pozycje portfela inwestycyjnego są kluczem do skutecznego i odpowiedzialnego inwestowania.

Prospekt

Dokument prawny zawierający informacje dla potencjalnych inwestorów dotyczące, między innymi, celów inwestycyjnych, strategii, ryzyka, kosztów i wyników historycznych.

Rating równoważny

Rating stosowany przez agencję ratingową, który jest równoważny z innym ratingiem S&P lub Moody's.

Rentowność

Uzyskane z inwestycji w fundusz odsetki i dochody z dywidendy. Rentowność jest popularnym wskaźnikiem, który jest wykorzystywany do porównywania między sobą efektywności różnych inwestycji. W finansach pojęcie rentowności odnosi się zarówno do przedsiębiorstw, inwestycji jak i papierów wartościowych. Najczęściej wyrażana jest ona procentowo. W przypadku funduszy inwestycyjnych rentowność, wyrażona jako procent wartości aktywów netto funduszu, jest oparta na zyskach z ostatnich 30 dni i zannualizowana.

Rentowność do wcześniejszego wykupu (YTC, od ang. „Yield To Call”)

Stopa zwrotu, jaką inwestor osiągnąłby, gdyby papiery były utrzymane w portfelu aż do czasu ich wcześniejszego wykupu. Ten wskaźnik ma zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy wykup papierów następuje przed terminem ich zapadalności.

Rentowność do wykupu (YTM, od ang. „Yield To Maturity”)

Stopa zwrotu, jaką inwestor osiągnąłby, gdyby papiery były utrzymane w portfelu aż do terminu ich zapadalności.

Rentowność do wykupu (YTM)

Rentowność do wykupu (YTM – Yield To Maturity) zwana jest także rentownością sprzedaży brutto lub rentownością sprzedaży. Wskaźnik rentowności do wykupu to szacowana stopa zwrotu z obligacji, pod warunkiem utrzymania jej aż do terminu wykupu. YTM to długoterminowa rentowność obligacji wyrażona w ujęciu zannualizowanym. Na potrzeby obliczenia wskaźnika YTM, pod uwagę brana jest wycena rynkowa, wartość nominalna, kupon oraz czas pozostały do wykupu. Zakłada się także reinwestycję wszystkich kuponów przy tej samej stopie zwrotu.

Rotacja roczna

Odsetek pozycji funduszu wymienionych na inne pozycje w ostatnim pełnym roku podatkowym funduszu. Informację o dacie kończącej rok podatkowy funduszu można znaleźć w aktualnym skróconym i/lub pełnym prospekcie informacyjnym funduszu.

Rynki wschodzące

Kraje, które 1 stycznia 1995 r. nie należały do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) oraz dodatkowo Meksyk i Turcja.

Ryzyko inflacji

Ryzyko, że wzrost kosztów utrzymania zredukuje lub całkowicie zniweluje zwrot z określonej inwestycji.

Ryzyko odchyleń od indeksu porównawczego

Zbiorcza miara różnych ryzyk związanych z potencjałem do odchyleń stopy zwrotu funduszu inwestycyjnego od wyników indeksu porównawczego.

Ryzyko rynkowe

Ryzyko spadku wyceny akcji lub obligacji w krótkiej lub średniej perspektywie. Rynki akcji i obligacji podlegają określonym cyklom rynkowym, obejmującym fazy wzrostów, jak i spadków cen.

Ryzyko spadku dochodów

Ryzyko spadku dochodów z portfela w rezultacie spadku stóp procentowych. Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko spadku dochodów jest największe w przypadku instrumentów rynku pieniężnego i obligacji krótkoterminowych, a najmniejsze w przypadku obligacji długoterminowych.

Sektor

Zbiór przedsiębiorstw, często powiązanych z tą samą branżą, które mają określone cechy wspólne.

Spread w stosunku do LIBOR

Różnica pomiędzy stopą procentową kredytów oferowanych na rynku międzybankowym w Londynie (LIBOR) a średnią ważoną nominalną rentownością Franklin Floating Rate Daily Access Fund i Credit Suisse Leveraged Loan Index.

Średnia jakość kredytowa

Rating kredytowy obligacji odzwierciedla oszacowaną wiarygodność kredytową emitentów i jest oparty na historii zaciągania i spłat zadłużenia, jak również na dostępności aktywów i zakresie zobowiązań. Średnia jakość kredytowa funduszu zależy od jakości kredytowej poszczególnych pozycji i ich udziału w portfelu. Zwykle określamy średnią jakość kredytową na podstawie ratingów przyznawanych przez agencje ratingowe Standard & Poor's lub Moody's.

Średni czas do pełnego wykupu

Wskaźnik szacowanego czasu zapadalności z uwzględnieniem możliwości wcześniejszego wykupu. Średni czas do pełnego wykupu jest obliczany na podstawie średniego ważonego czasu realizacji wszystkich przepływów pieniężnych z wszystkich pozycji. W przypadku produktów terminowych, wskaźnik ten nazywany jest także średnim czasem zapadalności. Średni ważony czas do pełnego wykupu zależy od czasu zapadalności poszczególnych pozycji i ich udziału w portfelu.

Średni czas trwania

Średni czas trwania, zwany także efektywnym czasem trwania lub czasem trwania Macauleya, to miara wrażliwości wyceny (wartości) instrumentu o stałym dochodzie na zmiany stóp procentowych. Czas trwania wyrażany jest w latach. To wskaźnik kuponu instrumentu w odniesieniu do jego czasu zapadalności. Rosnące stopy procentowe oznaczają spadające ceny obligacji; z kolei spadki stóp procentowych przekładają się na wzrosty cen obligacji. Im większy wskaźnik czasu trwania, tym większe ryzyko stóp procentowych (a także wynagrodzenie w wycenie obligacji). Średni ważony czas trwania zależy od efektywnego czasu trwania poszczególnych pozycji i ich udziału w portfelu. Wartość ta różni się od zmodyfikowanego czasu trwania, który uwzględnia rynkowe ceny instrumentów.

Średni czas utrzymania

Wskaźnik wrażliwości wyceny tytułów uczestnictwa funduszu obligacji na zmiany stóp procentowych. Aby sprawdzić, jak zmieni się wycena tytułów funduszu, należy pomnożyć wartość średniego czasu utrzymania przez wartość zmiany stóp. Jeżeli stopy procentowe pójdą w górę o jeden punkt procentowy, wycena tytułów uczestnictwa funduszu o średnim czasie utrzymania na poziomie pięciu lat spadnie o ok. 5%. Jeżeli stopy pójdą w dół o jeden punkt procentowy, wycena tytułów funduszu wzrośnie o 5%.

Średni czas zapadalności

Średnia ważona czasów zapadalności wszystkich obligacji utrzymywanych w portfelu. Wskaźnik ten obliczany jest poprzez wyliczenie średniej z czasów zapadalności poszczególnych papierów ważonych przez ich wartość rynkową.

Średnie oprocentowanie nominalne

Miara stosowana przez firmy ratingowe do określania jakości kredytowej portfeli. Wskaźnik ten umożliwia firmom ratingowym analizę portfela jakby był on jednym instrumentem i przypisanie mu jednego ratingu. Wskaźniki WARF (Weighted Average Rating Factor) są najczęściej obliczane przez firmy ratingowe dla papierów zabezpieczonych zadłużeniem (CDO).

Średni kupon

Średnie oprocentowanie instrumentów utrzymywanych w portfelu funduszu.

Średni ważony czas zapadalności

Wskaźnik szacowanego czasu zapadalności z uwzględnieniem możliwości wcześniejszego wykupu. Średni czas do pełnego wykupu jest obliczany na podstawie średniego ważonego czasu realizacji wszystkich przepływów pieniężnych z wszystkich pozycji. W przypadku produktów terminowych, wskaźnik ten nazywany jest także średnim czasem zapadalności. Średni ważony czas do pełnego wykupu zależy od czasu zapadalności poszczególnych pozycji i ich udziału w portfelu.

Średni ważony czynnik ratingowy (WARF)

Średnie oprocentowanie obligacji utrzymywanych w portfelu funduszu, wyrażone jako procent wartości papierów.

Stopa dywidendy

Wartość procentowa odnosząca się do dywidend wypłacanych w przeszłości inwestorom przez fundusz inwestycyjny. Stopa może być miesięczna (30 dni) lub roczna (12 miesięcy). Roczna stopa dywidendy uwzględnia faktycznie wypłacone dywidendy, natomiast miesięczna stopa dywidendy i rentowność SEC oparte są na prognozach.

Stopa procentowa

To wskaźnik określający koszt kapitału (cenę) za jaką jego posiadacz będzie skłonny udostępnić go innej osobie lub podmiotowi, na określony czas. Koszt ten wyrażony jest zwykle jako procent od pożyczonych środków i podaje się go w stosunku rocznym, dlatego mówi się o stopie procentowej w ujęciu rok do roku. Stopa procentowa może odnosić się do różnych cen, np. ceny kredytu bankowego, pożyczki udzielanej, czy też do innych kapitałów.

Średnia jakość kredytowa

Rating kredytowy obligacji odzwierciedla oszacowaną wiarygodność kredytową emitentów i jest oparty na historii zaciągania i spłat zadłużenia, jak również na dostępności aktywów i zakresie zobowiązań. Średnia jakość kredytowa funduszu zależy od jakości kredytowej poszczególnych pozycji i ich udziału w portfelu. Zwykle określamy średnią jakość kredytową na podstawie ratingów przyznawanych przez agencje ratingowe Standard & Poor's lub Moody's.

Termin zapadalności

Termin, w którym emitent instrumentów rynku pieniężnego lub obligacji jest zobowiązany spłacić podstawowe zadłużenie lub wartość nominalną posiadaczowi papierów. Termin ten jest ściśle określony. W przypadku, gdy trwa on poniżej 12 miesięcy mówimy o tzw. zobowiązaniach krótkoterminowych, natomiast, jeżeli termin zapadalności jest dłuższy od jednego roku to mówimy o tzw. zobowiązaniach długoterminowych.

Tolerancja ryzyka

Zdolność i skłonność inwestora do przetrwania spadków wyceny inwestycji w oczekiwaniu na wzrost.

Upadłość

Procedura upadłościowa, jest to postępowanie wszczynane w sytuacji, gdy dłużnik jest niewypłacalny. Upadłość ogłasza sąd oraz może być uznana zarówno na wniosek wierzycieli jak i samego dłużnika. Procedura upadłościowa polega na wspólnym dochodzeniu roszczeń przez wierzycieli. Odbywa się on poprzez egzekucję długów z majątku przedsiębiorstwa tzw. upadłość likwidacyjna, lub poprzez zawarcie układu i restrukturyzację długu, czyli tzw. upadłość układowa.

Waloryzacja

Zasada prawna, która polega na zmianie nominalnej wartości wierzytelnościom pieniężnym w celu utrzymania jej realnej wartości ekonomicznej na niezmienionym poziomie. Waloryzacja ma zatem na celu przeciwdziałanie zmianom siły nabywczej pieniądza. Sprowadza się to z reguły do przeciwdziałania inflacji.  Na przykład, waloryzacja świadczeń emerytalno-rentowych zapobiega spadkowi realnej wartości emerytur i rent po ich przyznaniu.

Wskaźnik ceny do przepływów pieniężnych (P/C, od ang. „Price-to-Cashflow ratio”)

Wskaźnik wartości względnej, wykorzystywany jako uzupełnienie wskaźnika ceny do zysków; w przypadku portfela inwestycyjnego, wskaźnik P/C to średnia ważona wskaźników ceny do przepływów pieniężnych papierów zgromadzonych w portfelu.

Wskaźnik ceny do wartości księgowej (P/B, od ang. „Price-to-Book ratio”)

Wskaźnik obliczany poprzez podzielenie aktualnej ceny akcji przez wartość księgową (tzn. wartość netto) spółki na jedną akcję. W przypadku portfela inwestycyjnego, wskaźnik P/B to średnia ważona wskaźników ceny do wartości księgowej wszystkich papierów w portfelu.

Wskaźnik ceny do zysków (P/E, od ang. „Price-to-Earnings ratio”)

Stosunek ceny akcji spółki do zysku spółki na jedną akcję za okres ostatniego roku. W przypadku portfela inwestycyjnego, wskaźnik P/E to średnia ważona wskaźników ceny do zysku wszystkich papierów w portfelu. P/E to miarodajny wskaźnik oczekiwań rynkowych co do danej spółki; im wyższy wskaźnik ceny do zysków, tym większe oczekiwania co do wzrostu rentowności spółki w najbliższej przyszłości.

Wskaźnik kosztów

Procentowy udział rocznych kosztów w średniej wartości aktywów netto portfela.

Wskaźnik opłat bieżących

Z inwestowaniem w fundusz związane są opłaty bieżące pokrywające koszty jego bieżącego funkcjonowania, w tym opłaty za zarządzanie inwestycjami, administrację i niezależny nadzór. Opłata wyrażona jest jako procent średniej wartości aktywów netto Funduszu w ciągu roku.

Wskaźnik rentowności aktywów (ROA)

Wyrażony w procentach wskaźnik rentowności aktywów obliczany jako iloraz 12-miesięcznych zysków netto i łącznej wartości aktywów.

Wskaźnik Sharpe’a

Wskaźnik mierzący wyniki funduszu skorygowane o ryzyko. Wskaźnik Sharpe’a oblicza się poprzez podzielenie nadwyżki stopy zwrotu (tzn. stopy zwrotu osiągniętej ponad stopą wolną od ryzyka, np. oprocentowaniem weksli skarbowych) przez standardowe odchylenie stopy zwrotu z aktywów.

Wskaźnik zadłużenia do kapitału

Procentowy udział zadłużenia w całkowitym kapitale, obliczony poprzez podzielenie wartości całkowitego zadłużenia emitenta przez wartość całkowitego kapitału. Wysoki wskaźnik zadłużenia do kapitału sugeruje wysoki poziom dźwigni finansowej.

Wspólne czynniki aktywnego ryzyka

Miara ryzyka dotyczącego aktywnego elementu zwrotu z inwestycji, mającego wpływ na wiele aktywów.

Wspólne czynniki aktywnego ryzyka - Kraje

Miara ryzyka dotyczącego aktywnego elementu zwrotu z inwestycji, mającego wpływ na wiele aktywów z określonych krajów.

Wspólne czynniki aktywnego ryzyka - Sektory

Miara ryzyka dotyczącego aktywnego elementu zwrotu z inwestycji, mającego wpływ na wiele aktywów z określonych sektorów.

Wspólne czynniki aktywnego ryzyka - Waluty

Miara ryzyka dotyczącego aktywnego elementu zwrotu z inwestycji, mającego wpływ na wiele aktywów denominowanych w określonych walutach.

Wspólne czynniki aktywnego ryzyka – Wskaźnik ryzyka

Miara ryzyka dotyczącego aktywnego elementu zwrotu z inwestycji, mającego wpływ na wiele aktywów o określonym wskaźniku ryzyka.

Współczynnik determinacji R2

Wartość współczynnika determinacji wskazuje jaki procent wyników funduszu można wyjaśnić na podstawie wyników całego rynku (lub indeksu porównawczego). Współczynnik determinacji równy 1,00 oznaczałby, że łączna stopa zwrotu portfela dokładnie odzwierciedla wynik całego rynku lub indeksu porównawczego. Z kolei współczynnik determinacji równy 0 oznaczałby, że łączna stopa zwrotu portfela nie jest w żaden sposób powiązana z wynikami rynku.

Wzrost sprzedaży w okresie ostatnich 3 lat

Stopa wzrostu sprzedaży dla pozycji funduszu na przestrzeni ostatnich trzech lat.

Wzrost zysków

Średnioroczny wzrost zysków we wskazanym okresie czasu dla papierów utrzymywanych w portfelu funduszu.

Wzrost zysków na akcję (EPS)

Zysk na akcję. Część zysku przedsiębiorstwa przypadająca na każdą akcję zwykłą pozostającą w obiegu. Wskaźnik ten jest miarą rentowności spółki.

Wzrost zysku na akcję w okresie ostatnich 3 lat

Zysk na akcję w okresie ostatnich 3 lat. Część zysku przedsiębiorstwa przypadająca na każdą akcję zwykłą pozostającą w obiegu. Wskaźnik ten jest miarą rentowności spółki. W obliczeniach uwzględniane są dane o zyskach na akcję z ostatnich 3 lat.